Sinds Baiba Skride in 2001 de Koningin Elisabethwedstrijd won, speelt de Letse violiste op alle grote muziekpodia. In seizoen 2019/2020 was ze artist in residence van het Residentie Orkest maar door de wereldwijde coronapandemie konden niet alle concerten doorgaan. Ze kijkt dan ook erg uit naar Beethovens Vioolconcert op 14 mei a.s.

De violiste komt uit een muzikale familie, haar beide ouders en twee zussen zijn ook musici. Skride was vijf jaar oud toen ze haar eerste concerten gaf. Op haar tiende ontving ze samen met haar zus pianiste Lauma Skride een uitnodiging om op te treden op de Danny Kaye International Children’s Awards 1991 in Den Haag. ‘Dat was een groots opgezette televisieshow waarin kinderen uit de hele wereld optraden. Omdat het mijn eerste reis buiten Letland was, maakte dat veel indruk. Ik herinner me nog goed dat we door Den Haag reden en dat ik alles tot in de detail in me wilde opnemen. Na het optreden kreeg ik een zoen op mijn wang van Roger Moore en Audrey Hepburn, die het programma presenteerden. Ik heb mijn gezicht daarna twee weken niet gewassen.’

Zoveelste Stradivarius
Terwijl menig violist ervan droomt om ooit een Stradivarius in handen te hebben, bespeelt Skride inmiddels het vierde instrument van de beroemde vioolbouwer. Momenteel heeft ze de Yfrah Neaman Stradivarius in bruikleen. ‘Ik heb veel geluk gehad. Hiervoor had ik een Stradivarius te leen van Gidon Kremer en net op het moment dat ik die moest teruggeven, diende zich de volgende aan. De violen van Antonio Stradivari zijn allemaal bijzonder, maar toch bestaat er geen perfect instrument. Wat uiteindelijk telt, is dat een instrument je inspireert. Dan maakt het niet uit welk naambordje erop staat.’

Geniaal emotioneel werk
In een eerder interview noemde Skride het Vioolconcert van Beethoven het meest onbereikbare vioolconcert maar tegelijkertijd het stuk dat je de meeste voldoening geeft. ‘Dit Vioolconcert is de vader van alle romantische vioolconcerten en ik heb er groot respect voor. Het is een belangrijk werk in de muziekgeschiedenis, monumentaal, emotioneel en geniaal geschreven. Als je het speelt, waan je je even in de hemel en bestaat er op dat moment niets anders meer.’