In het 120ste jubileumjaar van het Residentie Orkest dook bij het bekende Haagse antiquariaat Colette & Co een oude map met negatieven op. De foto's onthulden het leven van een muzikale familie uit Den Haag uit de jaren veertig van de vorige eeuw. En bijzonder, op enkele foto’s stond ook de naam van het Residentie Orkest afgebeeld. Maar wie was die familie?

Het begon allemaal met een doos vol atlassen en reisgidsen, zo weten Maria Lepilova, boekverkoper bij Colette & Co en onze eigen celliste Justa de Jong, tevens vrijwilliger bij Colette & Co. Helemaal onderin lag een oude map van gemarmerd karton met opschrift “Kleinbeeld-Filmstroken-Album” met daarin een flink aantal stroken negatieven. Deze negatieven werden gescand en zodoende kwam een bijzonder familiealbum naar boven. Met daarop van alles te zien: vioolkoffers, een cello, musicerende mensen, concertzalen maar ook een baby, vrolijke Sinterklaasavonden, wandelingen door de duinen, een uitstapje naar de Keukenhof en zomervakanties naar Frankrijk.

Manchester
Op enkele foto’s duikt ook opeens de naam van het Residentie Orkest op. Het blijken beelden te zijn van een van de eerste tournees van het orkest na de Tweede Wereldoorlog: een culturele uitwisseling tussen het Hallé Orchestra en het Residentie Orkest. Terwijl het orkest uit Manchester onder leiding van sir John Barbirolli concerteerde in Nederland, gaf het Residentie Orkest een aantal drukbezochte concerten in o.a. Manchester en Sheffield. Met muziek van Nederlandse componisten zoals Johan Wagenaar en de première van de Derde symfonie van Léon Orthel. Net als de fotograaf ging ook violist Karel Ligtenberg mee en die herinnerde zich de reis maar al te goed: "We reisden via Schiphol. Daar liepen we gewoon over het gras naar de gereedstaande vliegtuigen: drie stuks voor de orkestleden, plus een voor de instrumenten en dergelijke. We moesten wachten terwijl de motoren één voor één werden gestart. Iemand gaf een zwieper aan zo’n grote propeller, en als de motor draaide kwamen er grote vlammen uit de achterkant, dat was wel spannend! We vlogen naar Manchester. Daar wachtte op het vliegveld het Hallé Orchestra op ons; zij zouden met dezelfde vliegtuigen naar Nederland vliegen! We hadden gezamenlijk een lunch, daarna reden wij per bus naar Manchester. Het viel mij op dat het daar zo smerig was, op alles lag een dikke laag roet. We concerteerden in Manchester en Sheffield, met een vrije dag ertussenin. Veel musici gingen kijken naar een voetbalwedstrijd van Manchester United. Ik ging met een groep mee op excursie naar het Lake District. Het was lente, overal stonden fruitbomen in bloei, dat was zo mooi! Op de terugweg pauzeerden we in een herberg, zo’n typisch Engelse ‘Inn’, waar de mensen ons argwanend bekeken. Jaap Stotijn is toen achter de piano gaan zitten, speelde walsen en polka’s, en daar werd men vrolijk van. Men ging zelfs dansen!”

Hans de Roo
Hoewel duidelijk was dat het om een muzikale familie ging en dat er zeker een connectie moest zijn met het Residentie Orkest duurde het even voordat de zoektocht positief kon worden afgesloten. Het fotoalbum bleek van Hans de Roo (1925-2000) te zijn, hoboïst, violist en later directeur bij het Residentie Orkest en zijn vrouw, de celliste, pianiste en componiste Corry de Roo-Vierdag (1925-2022). Hans de Roo was ook een sleutelfiguur in het vernieuwen van het repertoire van het Residentie Orkest in de jaren zestig en trok onder meer Bruno Maderne en Pierre Boulez aan als gastdirigent. De map met foto’s is inmiddels teruggekeerd naar de familie.

Dit verhaal is gebaseerd op de tekst van Maria Lepilova en Linda Vermeulen.