Een muzikaal verjaardagscadeau voor Lera Auerbach
One Minute Symphony door de jonge compositiestudente Annija Zarina
Op vrijdag 20 oktober klinkt in de Concertzaal in Amare een speciale One Minute Symphony, geschreven door de jonge compositiestudente Annija Zarina. Deze keer geen ontmoeting omgezet in muziek maar een korte compositie speciaal geschreven voor het Lera Auerbach Festival, in het bijzonder het concert dat deze componist, dichter, kunstenaar en pianist geeft samen met het Residentie Orkest. Waar haalde Zarina haar inspiratie vandaan en hoe wist zij de veelzijdigheid van Auerbach in noten te vangen?
Lera Auerbach is een van de grote componisten van onze tijd. Toch is de Russisch-Amerikaanse Auerbach hier nog relatief onbekend, en dat is jammer. Des te gelukkig is het dat ze in oktober haar vijftigste verjaardag komt vieren in Den Haag, met onder meer de Nederlandse première van haar Vijfde symfonie door het Residentie Orkest onder leiding van de componist zelf. Als verjaardagscadeau biedt het orkest haar een One Minute Symphony aan, geschreven door compositiestudente Annija Zarina. Zij vond “schrijven voor een andere componist een fascinerende uitdaging. Hoewel we allebei hetzelfde artistieke expressiemedium delen, kunnen onze individuele benaderingen enorm verschillen. Ik vond het in dit specifieke geval vooral belangrijk om een evenwicht te vinden tussen het werk van Auerbach en tegelijkertijd trouw te blijven aan mijn eigen artistieke stem. Dit betekende dat ik haar werk goed moest leren kennen, maar dat er in de uiteindelijke compositie slechts subtiele hints daar naar verwijzen.”
-1687786107.png/9aac398418fcad7b35371b723ae5abd3.png)
Muzikale vertaling
De componiste gaat niet over een nacht ijs als het gaat om de zoektocht naar inspiratie. “Het is voor mij om voldoende tijd te besteden aan het nadenken en zoeken naar een idee en muziekmateriaal dat de moeite waard lijkt te bestuderen en daaruit ideeën te ontwikkelen. Om in een organische en vloeiende workflow te komen, moet ik een echte fascinatie voelen voor het oorspronkelijke materiaal. Hierdoor bestaat de beginfase van mijn compositieproces vooral uit veel tijd aan de piano doorbrengen en proberen in een gemoedstoestand te komen waarin ik me volledig kan overgeven. Ik denk dat het in deze fase belangrijk is om nergens te besluitvaardig over te zijn en echt open te staan voor de dingen die op mij afkomen. De volgende fase is meer structureel en geeft meer ruimte om de volgende beslissingen in twijfel te trekken."
"Schrijven voor een andere componist is een fascinerende uitdaging!"
- Annija Zarina
Auerbach als inspiratiebron
“Toen ik deze opdracht kreeg, wilde ik uiteraard meer weten over de veelzijdige Lera Auerbach. Ik kende haar muziek maar al haar andere disciplines waren mij nog onbekend; dat gaf mij tegelijkertijd wel veel vrijheid om te kiezen waar ik inspiratie uit kon opdoen. Voor mij was het ook belangrijk om rekening te houden met het concertprogramma. Aangezien Auerbachs Vijfde symfonie ‘Paradise Lost’ in Nederlandse première gaat, vroeg ik me meteen af of er een verband bestond met het gelijknamige epische gedicht van John Milton. Dat klopte en dit zette mij ertoe aan om op zoek te gaan naar mijn eigen connectie met dit werk. Terwijl ik Auerbachs reflecties op haar compositie onderzocht, kwam ik een uitspraak tegen dat volgens haar het paradijs verschillende dingen kan betekenen in verschillende levensfasen. Dit idee, dat het paradijs een vloeiend en evoluerend concept kan zijn dat verband houdt met de verschillende fasen van iemands leven, diende voor mij als inspiratiebron. Omdat harmonie en toonhoogte de belangrijkste parameters in mijn muziek zijn, associeerde ik het idee van het paradijs met de aanwezigheid van alle twaalf toonhoogtes die in de westerse stemming voorkomen. Door een twaalftoonsakkoord creëerde ik de hele vorm en harmonische structuur van het stuk.”
In medias res
“Mijn One Minute Symphony voor Auerbach heet In the midst of. Ik realiseerde me dat Paradise Lost van John Milton de klassiek traditie volgt in medias res (te midden van de zaken) te beginnen. Hierbij begint een verhaal niet bij het begin of het einde, maar ergens in het midden. De expositie van het verhaal wordt daarmee omzeild en geleidelijk aan ingevuld, door middel van dialoog, flashbacks of beschrijvingen van gebeurtenissen uit het verleden. Dit concept intrigeerde mij en deed mij afvragen hoe dat via muziek vertaald kon worden. Dat werd het uitgangspunt voor mijn compositie. Hoewel het een relatief kort stuk is, hoop ik dat duidelijk wordt dat het voor mij heel belangrijk is om niet bang te zijn om de tijd te nemen voor het idee dat ik presenteer. En dat het werk een uitdagende omgeving voor de luisteraar creëert.”