Stage Your Voice deelnemer

Nadia

"Als jongere in een instelling heb je niet alleen je eigen shit, je krijgt ook alle shit van jongeren om je heen mee. Het is vaak totale chaos."

- Nadia

Van instelling naar instelling

"Toen ik twee weken oud was, werd ik door een sociaal werker weggehaald bij mijn moeder. Zij heeft een licht verstandelijke beperking en er waren veel problemen in de familie. Dat was het begin van mijn leven. Uiteindelijk speelde de eerste achttien jaar zich af onder toeziend oog van Jeugdzorg. Mijn vader is altijd volledig uit beeld gebleven. Voor mijn achttiende was ik al dertien keer verhuisd."

"Met mijn pleegmoeder heb ik nu weer goed contact, ze voelt als een moederfiguur, maar ik ben daar niet blijven wonen. Dat ging niet goed. Achteraf denk ik dat dit ook kwam door het feit dat ik al vrij beschadigd was door mijn moeilijke start. In mijn tienerjaren heb ik zoveel instellingen gezien dat ik de tel soms kwijt ben en instellingen vergeet. Oh ja, daar zat ik ook nog!"

Een veilig thuis

"Met mijn spoken word 'Een veilig thuis' wil ik vertellen wat ik heb gezien en hoe het niet moet. De kern is dat er meer aandacht moet zijn voor het individu. Op de heftigste plek waar ik zat - die locatie is nu gesloten - was bijna iedereen ontspoord en kregen we niet het juiste voorbeeld van de leiding. Er zaten veel flexers die in- en uitliepen. Zij waren sowieso alleen bezig om de dagen soepel te laten verlopen. Sommige medewerkers zag je letterlijk maar een keer. Dan kun je onmogelijk een band opbouwen. Laat staan dat er aandacht was voor talenten of toekomstperspectief. Je moet als jongere met een instabiele basis ontdekken waar je geluk zit. Gelukkig had ik dat vrij snel door."

"Ik woon sinds vorig jaar op mezelf in Den Haag en realiseer me heel vaak: Ik word niet meer geleefd, ik kan doen wat ik wil, mijn eigen keuzes maken. Dat is soms ook wel overweldigend. Wat ga je doen als alles kan? Ik vind zo veel leuk. Geen idee waar mijn pad me gaat brengen, maar muziek zal sowieso altijd een grote rol spelen in mijn leven. Net als schrijven."

Volg Nadia's reis naar het podium!
Volg Stage Your Voice op Insta

Nadia (21) was twee weken oud toen ze bij haar moeder werd weggehaald door een sociaal werker. Voor haar achttiende had ze al op veertien adressen gewoond. Met haar pianostuk en spoken word 'Een veilig thuis' wil ze jongen in soortgelijke situaties een hart onder de riem steken én aan overheid en instanties duidelijk maken wat er volgens haar anders moet.