Begin jaren twintig vond de Franse componist, dirigent en pianist Maurice Ravel (1875-1937) het tijd worden voor een tournee. Nee, niet als pianist maar als dirigent van eigen werk. Hij kreeg een druk tourschema voor de kiezen, want hij was te vinden van Zweden tot Spanje en van Canada tot Italië. Ook het Residentie Orkest wist hem te strikken. Tijdens een speciaal georganiseerd Ravel Festival maakte de componist op 31 oktober 1923 zijn opwachting in Theater Diligentia.

Voor de pauze klonk de hele (!) Vijfde symfonie van Mahler met chef-dirigent Van Anrooy op de bok en daarna twee werken onder leiding van Ravel: de Suite ‘Ma Mère l’Oye’, gebaseerd op de sprookjes van Moeder de Gans, en de kleurrijke La Valse. Hoewel de muziek van Ravel in Den Haag zeker niet onbekend was, kon de verblufte recensent van het Algemeen Handelsblad niet anders dan zich ‘te verdiepen in en zich te bedrinken aan de bovenmenschelijke schoonheid van het Ravelorkest, met al zijn wondere kleuren, suggestieve melodische lijnen, wezenlijk geworden droomheerlijkheden, magische werkingen en verrukkingen… Wij moeten in deemoed bekennen te zeer ‘verslagen’ te zijn, om er een normaal ‘verslag’ van samen te stellen.’

Na het concert werd Ravel op de foto gezet: (v.l.n.r.) concertmeester Sam Swaap, dirigent Peter van Anrooy, Maurice Ravel, altviolist Jean Devert, cellist Charles van Isterdael, violist Adolphe Poth en impresario Geza de Koos.