Interview met eerste violiste Alexandra Bons
"Wat ik ook heel mooi vind, is het gevoel van verbondenheid tussen orkest, ons publiek en de stad Den Haag."
- Alexandra Bons
De van oorsprong Russische violiste Alexandra (roepnaam: Sasha) Bons werd in 2015 een trots lid van ons orkest. Oorspronkelijk speelde zij bij de tweede violen, en recent heeft zij succesvol auditie gedaan voor een plek bij de eerste vioolgroep. Waarom wilde zij die overstap maken? En wat bracht haar ooit van het verre Rusland naar Nederland? Sasha vertelt u graag haar verhaal.
"Ik ben in 1984 geboren in Stavropol, een kleine stad in Zuid-Rusland. We verhuisden echter al snel naar Rostov aan de Don, een zeer grote stad. Ik heb geen broers of zussen. Mijn ouders zijn beiden dirigent, en zij bespelen diverse instrumenten. Toen ik een jaar of vijf was, nam mijn moeder mij vaak mee naar orkestrepetities. Blijkbaar vond ik de violen daar interessant, want naar verluidt heb ik toen gezegd dat ik viool wilde spelen."
Perestrojka
"Toen ik een aantal jaren later mijn vioolstudie serieus wilde aanpakken, was er als gevolg van de Perestrojka een grote economische crisis in Rusland. Mijn ouders hadden geen werk meer als dirigent, zij probeerden op andere manieren wat geld te verdienen. In de jaren negentig kwam de grote Duitse violist en pedagoog Wolfgang Marschner af en toe naar Rusland om talent te scouten. Van hem kreeg ik een aantal lessen in Moskou, en ook in het Duitse Freiburg, waarvoor ik een beurs kreeg. Stilaan bracht ik daar meer tijd door dan in Rusland, waar mijn ouders bleven wonen."
Naar Nederland
"In 2002, ik was 18, wilde ik voltijd bij Marschner aan de Hochschule studeren, maar juist op dat moment ging hij met pensioen. Ik was alleen in Duitsland en moest maar zelf uitvinden wat ik zou doen. Dat vond ik best een moeilijke tijd. Via via ben ik toen in Rotterdam aan het conservatorium gaan studeren, bij Natalia Morosowa. Bij haar heb ik mijn bachelor gedaan. Daarna deed ik mijn master in Amsterdam bij Johannes Leertouwer, een zeer interessante muzikant en pedagoog. Ik was erg gecharmeerd van zijn manier van lesgeven. Hij stimuleerde mij om ook lessen te volgen bij anderen. Als ik bijvoorbeeld een sonate van Ysaye studeerde, stuurde Johannes mij naar Ilya Grubert. Voor Paganini kon ik terecht bij Peter Brunt, voor Mozart en Beethoven bij Johannes zelf. Het waren leerzame jaren!"
Residentie Orkest
"In 2005, nog tijdens mijn masterstudie, won ik een auditie bij het Radio Kamer Orkest. Kort daarna kreeg ik te horen dat het orkest vanwege bezuinigingen zou worden opgeheven, en mijn aanstelling niet kon doorgaan. Na mijn masterexamen in 2008 wilde ik alsnog graag een baan in een orkest, maar door de bezuinigingen op cultuur waren er nauwelijks vacatures. Daarom besloot ik ,uiteindelijk verder te studeren in Berlijn. Vlak voordat die studie begon, won ik een auditie voor tweede viool bij het Residentie Orkest, een orkest van hoge klasse, met een rijke traditie. Het orkest heeft veel moeilijke tijden doorgemaakt, ook nu, maar steeds herrijst het als een feniks uit de as, sterker dan tevoren. Ik kwam er terecht in een grote groep warme, ambitieuze collega-artiesten, met veel muzikale diepgang. Wat ik ook heel mooi vind, is het gevoel van verbondenheid tussen orkest, ons publiek en de stad Den Haag.”
"Na een paar jaar begon het te kriebelen: zou ik de sprong wagen van de tweede naar de eerste violen? Ik had het gevoel dat het spelen van eerste vioolpartijen mij meer zou uitdagen. In de jaren na mijn studie had ik als remplaçant in orkesten vrijwel alleen eerste viool gespeeld, en dat paste mij goed. Bijna twee jaar geleden kreeg ik de kans auditie te doen. Zo is het gekomen! Ik heb de unieke kans gekregen in beide vioolgroepen langere tijd te spelen. Het is een ontzettend leerzame en motiverende ervaring. Mijn plek bij de eerste violen staat garant voor tal van muzikale uitdagingen en hoogtepunten. Het is werk en feest tegelijk.”
Gesetteld
"Ik ben inmiddels helemaal gesetteld in Den Haag. Mijn man, Marco Bons, is dirigent, we hebben een lieve dochter. Samen hebben wij Podium Calliope opgericht, een plek voor kamermuziekconcerten en lessen voor studenten, amateurs en kleine kinderen. Met violiste Momoko Noguchi en altiste Tanja Trede, beiden orkestcollega's, heb ik het Calliope Trio gevormd. Wij willen korte concerten geven in winkels, cafés en galerieën, om daarmee de ondernemers in deze moeilijke coronatijd te ondersteunen. Ik geef daarnaast erg graag vioolles, Maar sinds ik eerste viool speel, heb ik daar minder tijd voor omdat ik meer moet studeren. Het is kiezen tussen allemaal leuke dingen!"