Charlie Aptroot verheugt op nieuwe rol als voorzitter van de VVRO
“Het Residentie Orkest is er echt voor iedereen”

Charlie Aptroot volgt Han Moraal, die na vijftien aar afscheid neemt, op als voorzitter van de Vereniging Vrienden van het Residentie Orkest (VVRO). De voormalig burgemeester van Zoetermeer heeft er overduidelijk zin in. “Als Vriend van het Residentie Orkest krijg je een kijkje achter de schermen; ik wist niet dat dat zó leuk was.”
Charlie Aptroot is geen onbekende in de regio – en eigenlijk ook niet in de binnenlandse politiek. De 74-jarige geboren Hagenaar, die lang woonde in Wassenaar, was geruime tijd lid van de Tweede Kamer, werkte als ondernemer, wethouder, raadslid en uiteindelijk als burgemeester van Zoetermeer – een functie die hij acht jaar heeft vervuld. Toen een bestuurslid van het Residentie Orkest hem een paar jaar geleden belde, met de vraag of hij eventueel interesse zou hebben om zich te binden aan de VVRO, moest hij helaas verstek laten gaan. “Ik ben, nadat ik stopte in Zoetermeer, een paar jaar waarnemend burgemeester geweest in andere gemeentes en had dus geen tijd. Maar vorig jaar veranderde dat, toen ik definitief met pensioen ging, en dus meldde ik me weer bij het Residentie Orkest. Ze zochten een nieuwe voorzitter voor de VVRO, of ik dat wilde doen: dat leek me wel wat. Ik heb me toen ook meteen aangemeld als Vriend, want dat was ik nog niet.”
"Cultuur is bindend. Het Residentie Orkest is er voor iedereen. De VVRO ondersteunt deze extra activiteiten, dat maakt me heel trots"
- Charlie Aptroot
Vioolconcert van Tsjaikovski
Na zo’n lange en drukke carrière wist Aptroot dat hij zijn pensioen niet volledig in stilstand wilde doorbrengen. “Ik wil actief blijven. En daarbij vind ik het belangrijk dat ik maatschappelijk nog iets voor anderen kan betekenen. De functie van voorzitter bij het VVRO kan ik deels samen beleven met mijn vrouw, die me vroeger veel heeft moeten missen. We zullen samen vast naar veel concerten gaan. Zo zijn we gisteren al samen naar de repetitie gegaan van het Nieuwjaarsconcert: daar mogen Vrienden dan bij zijn. Heel bijzonder.” Een echte kenner van klassieke muziek is hij niet, geeft hij toe, al geniet hij er wel enorm van. Van zijn zevende tot zijn twaalfde speelde hij viool, nadat hij enthousiast raakte door te luisteren naar het Vioolconcert van Tsjaikovski. “Ik studeerde niet hard genoeg om echt goed te worden en ben er toen maar mee gestopt.” Maar nog steeds is hij gek op het Vioolconcert van Tsjaikovski, net als op de muziek van o.a. Verdi en Strauss. “Ik houd ervan als muziek iets harmonisch heeft. En het mag best spectaculair en opzwepend zijn.”
De kracht van muziek
Tijdens zijn lange carrière had Aptroot niet enorm veel tijd om van live klassieke muziek te genieten, maar áls hij het Residentie Orkest in actie zag, dan werd hij weggeblazen. “Laatst hoorde ik weer het Vioolconcert van Tsjaikovski en dat blijft toch echt mijn favoriet. Dat doet me zoveel. De rillingen liepen over mijn rug. Dat is de kracht van muziek.” Maar volgens hem is het Residentie Orkest óók bijzonder, omdat het zoveel meer doet dan het uitvoeren van de werken van de grote componisten. “Het orkest is er niet alleen voor de vaste groep liefhebbers, maar doet veel om alle mensen uit de stad en regio erbij te betrekken.” Hij noemt de One Minute Symphony, waarbij jonge componisten de kans krijgen om een stuk te schrijven en het opgevoerd wordt door het orkest. Of het feit dat het orkest regelmatig in de wijken optreedt en zo ook mensen bereikt die doorgaans minder snel in contact komen met klassieke muziek. Of dat kinderen les krijgen van orkestleden en instrumenten in bruikleen kunnen krijgen. “Cultuur is bindend. Het Residentie Orkest is er voor iedereen. De VVRO ondersteunt deze extra activiteiten, dat maakt me heel trots.”

Lunchconcerten en een gala
Aptroot kijkt ernaar uit om de komende jaren deze activiteiten te blijven ondersteunen. Maar hij heeft nog meer plannen met de VVRO. “Het gaat de laatste tijd goed met ons ledenbestand. Vorig jaar was ons jubileumjaar, we hebben veel nieuwe leden mogen verwelkomen. En ook een nieuwe vleugel kunnen financieren voor het Residentie Orkest. Het ledenbestand moet tenminste stabiel blijven maar liever nog: groeien.” Zijn droom is ook dat het Residentie Orkest een paar keer per jaar een concert geeft in Zoetermeer – al is dat een persoonlijke ambitie, geeft hij lachend toe. Ook kijkt hij uit naar de lunchconcerten die het VVRO organiseert, en hoopt hij dat het idee van een gala werkelijkheid wordt. Dit alles om het gemeenschap rond het orkest uit te bouwen en meer geld op te halen voor de extra activiteiten. “De komende jaren zullen, op politiek vlak, best uitdagend zijn voor de culturele wereld. De gemeente zal het orkest ongetwijfeld blijven ondersteunen, maar éxtra geld krijgen zal lastig zijn. Daarin is de VVRO belangrijk. Als Vriend kun je echt het verschil maken.”
Kijkje achter de schermen
Hij benadrukt hoe blij het orkest is met iedere nieuwe Vriend – en hoeveel moois Vrienden van het orkest op hun beurt terugkrijgen. “Wie Vriend wordt, weet: dit geld wordt goed besteed, het komt het orkest echt ten goede. Los daarvan, geniet je van enorm veel extra’s. Vrienden kunnen als eerste kaartjes bestellen, naar extra concerten en activiteiten gaan… Zoals bijvoorbeeld de repetities.” Aptroots ogen beginnen te glimmen als hij vertelt over de repetitie van het Nieuwjaarsconcert en de ledenvergadering van VVRO. Onderdeel van de ledenvergadering was ook een masterclass door concertmeester Wouter Vossen. “Het was zo boeiend om te zien hoe hij tips gaf aan violisten in opleiding: van het bespelen van de viool en het onderlinge samenspel tot de tip ‘draai je meer naar het publiek toe tijdens het spelen’. Het is echt ontzettend leuk om zo’n kijkje achter de schermen te krijgen. Ik wist niet dat een repetitie en masterclass zo boeiend zijn om te volgen als relatieve buitenstaander. Erna mochten we nog een praatje maken met wat musici. Als Vriend kun je de orkestleden zelf leren kennen.”

Nieuwe generatie
Aptroot kijkt er enorm naar uit om samen met het bestuur en het orkest samen te werken. “De sfeer in het bestuur van de VVRO en tussen de verschillende actieve Residentie Orkest-geledingen is ontzettend goed, iedereen is enorm enthousiast. Als ex-burgemeester neem ik mijn kwaliteit om goed te kunnen luisteren mee naar mijn nieuwe voorzittersfunctie. En ook kan ik goed knopen doorhakken, dat zal vast ook wel van pas komen.” Ook verheugt hij zich op de vele mooie muziekstukken die hij ongetwijfeld zal mogen ervaren. “Laatst was ik naar een concert waarbij het duidelijk was dat de cellist enorm van zijn cello hield en het leek een beetje alsof de cello ook van hem hield. Die symbiose was prachtig om te zien. Voor zo’n ervaring moet je muziek echt live meemaken. Het is toch ongelooflijk wat mensen uit hout, snaren en koper kunnen halen? Echt heel knap!” Van zijn zoon, die zelf in een death metal band speelt – “niet bepaald mijn muziek” – kreeg Aptroot alvast de opdracht om als voorzitter een concert uit te zoeken waar hij met zijn kleinkinderen naar toe kan gaan. “Mijn zoon wil zijn kinderen kennis laten maken met klassieke muziek. Zelf speelt hij basgitaar, maar dat is het mooie: al die genres mogen naast elkaar bestaan. En ik vind het een voorrecht om zo een nieuwe generatie in contact te brengen met klassieke muziek.”
Grete Simkuté