Mariëlle van Pruijssen

Ik ben geboren en opgegroeid in een dorp met een dorpsfanfare, waarin mijn vader en vroeger ook zijn vader speelden. Toen ik elf jaar was, wilde ik dolgraag bugel spelen, dat vond ik zo mooi! Maar die waren op dat moment niet beschikbaar, dus kreeg ik een althoorn in mijn handen gedrukt (een hele kleine tuba). Na een jaar zei mijn toenmalige docente dat ik talent had en hoorn zou moeten gaan spelen. De vereniging heeft toen voor mij een nieuw instrument aangeschaft en zo is het begonnen.
Mijn huidige instrument, een Alexander 103, heb ik in bruikleen van het Residentie Orkest. Onze geweldige vereniging Vrienden heeft het orkest een hele set nieuwe hoorns geschonken. We hebben alle vijf een aantal hoorns uitgeprobeerd en zijn allemaal tot een keuze gekomen die voor ieder van ons afzonderlijk een mooi instrument heeft opgeleverd. Een koperblaasinstrument gaat niet zo lang mee als een viool of cello, simpelweg omdat het mechanisme aan slijtage onderhevig is.

1998

Brabants Conservatorium Tilburg (DM en UM) bij Herman Jeurissen, voormalig solohoornist van het Residentie Orkest. Verder heb ik diverse lessen en cursussen gevolgd bij o.a. Peter Damm in Dresden, Froydis Ree Wekre, Michaël Höltzel, Richard Bissill en London Brass in Londen (Guildhall School) en Radovan Vlatkovich. Verder heb ik de opleiding leraar basisonderwijs afgerond aan de Hogeschool InHolland (2010-2012).

Ik heb niet echt een favoriete componist. Mijn interesse is echt heel breed. De muziek die ik beluister is vaak afhankelijk van wat we in het orkest spelen of van mijn stemming. Ik houd erg veel van Renaissancemuziek. In mijn jeugd en tijdens mijn studie heb ik veel naar de grote klassieke, romantische en wat modernere werken geluisterd, natuurlijk mede door mijn instrument, de hoorn. Het bekende repertoire dat voor de hoorn (in het orkest)  geschreven is begint zo’n beetje in de vroege klassieke periode. Mahler, Bruckner, Sjostakovitsj, Brahms, ik vind het allemaal prachtig. Ik geniet enorm als we dit repertoire in het orkest spelen, dat is zo waanzinnig om te doen! We hebben zo’n tien jaar geleden de opera Franciscus van Assisi gespeeld van Olivier Messiaen, dat was ook zo indrukwekkend mooi. Ik merk wel dat ik thuis of in de auto vaker behoefte heb aan wat meer rust en luister daardoor ook vaak naar Bach, de cellosuites bijvoorbeeld of de Brandenburger Concerten, of tijdgenoten van Bach.

Ik luister ook graag naar Jordi Savall. Heel indrukwekkend vind ik dat, en echt inspirerend hoe zijn ensemble de oude instrumenten bespeelt.