Gewapend met zijn Venetiaanse cello Matteo Goffriller ‘Ex-Rose-Ex-Piatti’ uit 1693 treedt de Duitse cellist Leonard Elschenbroich aan voor Sjostakovitsj’ Tweede celloconcert.

Beeld je even in: het werk beleefde zijn première in 1966 met niemand minder dan Mstislav Rostropovitsj en dirigent Yevgeni Svetlanov, op de zestigste verjaardag van de componist. Als Sjostakovitsj er zijn levensverhaal tot dan toe mee wilde verbeelden, dan riep hij een introvert persoon op, stille wateren met diepe gronden. Anders gezegd: de hoofdpersoon balanceert tussen hoop en vrees in een indringend verhaal zonder woorden. Ook Tsjaikovski zoekt het in geheimzinnigheid en dubbele bodems. Hij componeerde zijn Pathétique op basis van een plan ‘dat voor iedereen geheim moest blijven’. De ingrediënten: impulsieve hartstocht, een Russisch requiem, theatraliteit, onverholen neuroses, angsten en wanhoop. De symfonie eindigt berustend. De ongrijpbare Tsjaikovski was tevreden: ‘Ik beschouw het als het beste en meest openhartige werk uit mijn oeuvre.’